Belkide bukadar titiz olmamaliyim, ya da ben titiz değil 'sorunlu' yum. Sinirlenecek ne var demeliyken kendime, hırlıyorum içimden, insanlar niye bukadar dikkatsiz diye. Ve soruyorum; niye? Vurdumduyar olmaktan ya şikayetim, duymasam ne olur, zor mudur, bana zordur...
Tamam, dikkatsizlikleri, umursamazlıkları içinde kendi sularında şerbet olsunlar.. Ama bana ulaşmasın yapış yapış şekerleri...
Evet biraz süre geçti yazmayalı, yazdıran olalı ama zaman olmayalı.. Ve daha da dar zamanda patlama istegi verdi elime tel.u, gün boyunca ilk buluşmamızda içimi döktürdü...
Sinir oluyorum düzensizliğe, pisliğe, dağınıklığa, emir cümlelerine, boş sözlere, abartılı tepkilere, dikkatsizliğe, saçmaliklara, naza.... Dahası da var, ama artık saymaya kelimeler yetmez...