Bir günbatımında kesişti yollarımız.

Ben gecenin kıpır kıpır yakamozu, sen gündüzün ürkek gölgesi…

Hergün olduğu gibi, ikimiz de aya döneceğiz sırtımızı.. Sen karardıkça ben ışıl ışıl parlayacağım.

İnsanlar korkacaklar seni gördüklerinde, toplanacaklar sahilde beni seyretmeye.

 Sen karartırken siluetleri, ben aydınlatacağım karanlık denizleri…

Ben dans edeceğim havadaki ritmle, sen ise savrulacaksın sarhoş insanların arkasında her yöne…

Dedim ya, ben kıpır kıpır yakamozum diye

İnsanlar beni sevecekler, şiirler yazacaklar benim üzerime…

Kara gölge diye bahsedecekler senin için de…

Bir gün doğumunda ayrılacak yollarımız.

Sen ürkek haline bürünürken, ben yok olacağım yeryüzünden.

Güneş nedir bilmeden, ay ile güneşleneceğim…

Sen ise güneş ile serinlerken, ay ile güçleneceksin….