23 Kasım 2010 Salı


Yine bir sabah daha kara ekran karşısına geçtik. Güzel bir gün gibi ama. Doğayla içiçe masamda, koltuğuma oturmuş bazen dökülen yaprakları, bazen hatta dökülen gül yapraklarını izliyorum. Hatta bazen güneş bana gülen yüzünu gösteriyor ve benimde yüzümde bir gülümseme oluşturuyor, şuanda olduğu gibi.
Hadi bakalım, günün sonuda gülen yüzle bite :))