Kimdir ki, bir güne sahip, dört bir yandan karanfil yağmuruna tutulsun. Kimdir ki milyonlarca insan kalbinde taşısın, her güne onun sözleriyle başlasın. Bir insan hiç görmeden, hiç sesini duymadan bu kadar sevilebilir mi?Var mıdır bu kadar sevginin sahibi olan bir insan daha, veya olacak mıdır? Nasıl olsun ki, üç kişi beş kişiyi değil, milyonların hayatını aydınlatabilecek biri daha gelebilir mi bu dünyaya? Yazık ki en fazla şu an ihtiyaç duyuyorken, bir tane daha yok işte. Yazık ki bu büyük sevgiyi hak edecek 'yaptıkları' şu an bir bir yok olmakta. Ama geriye hiç bir eseri kalmasa da, tek bir eserinin daim olacağı muhakkak 'kazandığı sevgimiz'.
Bugün saat 9.05'te Nişantaşı'nda hayat durdu, eminim Türkiye'nin birçok yerinde o an hayat durmuştu. Muhteşem bir duygu, hayatı durdurabilecek 1 dakikayı bile haketmek harika bir his olmalı. Başka kim milyonlarca insanın hayatındaki 1 dakikaya aynı anda sahip olabilir ki? Bizim için hayatını harcamış kişi için 1 dakika nedir ki! Keşke bazı insanlar da bırakın 1 dakikamızı, 1 saniyemizi hak edebilseler...
