13 Haziran 2011 Pazartesi

Uyuyarak harcanan vakte acıyorum. Günün üçte birinin hareketsiz, duygusuz ve sessiz geçmesi nekadar büyük kayıp. Oysaki hayat okadar uzun değil ki, avuçlarımıza dünyayı sığdıracak kadar.
Uyumadan yaşayabilme vaadi istiyorum, oyum kesinlikle onundur...

2 yorum:

  1. uyumadan olur mu hiç! her yeni davranmana sebep o sağlıklı uykudaki aldığın enerji, dinginlik ve es aralarıdır bence... Uyumadan yaşanan hayat 'yüzyıllık yalnızlık' kitabında yer bulur ancak kendine. Doğal değil ki uykusuzluk. Oyunu uykusuzluktan yana kullanacağına, seni bu düşünceye iten diğer zamansızlıktan dert yan daha önceden de yaptığın gibi. gerekli, sağlıklı, düzenli ve yeterli uyku hiç bir şey için ne engeldir ne problem ne de sebep...dediğin yada dilediğin şey sadece anormallik üzgünüm melim ama bence böyle...

    YanıtlaSil
  2. Benim şikayetim zaten uyumak zorunda olmaya, isteğim uyumadan da sağlıklı yaşayabilmek, düşünebilmek,dinlenebilmek,kendini serbest bırakabilmek..vs...

    YanıtlaSil